Όσα ζω τα χρόνια που ασχολούμαι με την τοξοβολία σαν αθλητής και σαν προπονητής είναι ανεκτίμητα. Δεν τα αλλάζω με τίποτα. Και σίγουρα δεν ήταν πάντα όλα εύκολα...
Εδώ και πολλά χρόνια έχω σταματήσει να προσπαθώ να εξηγήσω τα "τι" τα "πως" και τα "γιατί" σε ανθρώπους που δεν είναι έστω και λίγο μυημένοι στα του αθλήματος μας. Οι ώρες που περνάω με τα πράγματα που αγαπάω, και αυτά που αποκομίζω είναι νομίζω και ο πυρήνας της προσωπικότητας μου. Δεν είναι τα μοναδικά σίγουρα, αλλά είναι μεγάλο κομμάτι. Πολλές φορές με αφορμή συζητήσεις κάνω την ερώτηση στον εαυτό μου : "Είμαι έτσι γιατί είμαι τοξότης ή είμαι τοξότης γιατί είμαι έτσι φτιαγμένος?". Δεν έχω απάντηση. Δεν με ενδιαφέρει να βρω και την απάντηση. Μερικά πράγματα απλώς είναι.
Δεν σημαίνει ότι αποδέχομαι τα πάντα a priori, πάντα θα είμαι σκεπτικιστής στο καινούριο, αλλά ανοιχτόμυαλος. Μου κάνει ? Το κρατάω. Χωρίς προκαταλήψεις.
Οι ώρες που περνάς μακριά από το σπίτι σου, μακριά από την δουλειά σου, σε βάρος των ανθρώπων σου (οικογένεια, φίλοι), και παραμελώντας άλλα ενδιαφέροντα και υποχρεώσεις έχουν την δικιά τους ιδιόμορφη πίεση. Κάτι σε τρώει (είναι σωστό, μήπως είναι εγωιστικό είμαι εντελώς αναίσθητος, πόσα έχω αφήσει πίσω...), αλλά σιγά σιγά το συνηθίζεις. Με την χρόνια ενασχόληση μαθαίνεις να τα κουμαντάρεις καλύτερα. Το χρόνο σου, τα ενδιαφέροντα σου, την ενέργεια σου, τα όνειρα σου, τους στόχους σου. Την ζωή σου ολόκληρη.
Και αυτό είναι κάτι που μαθαίνεται με τον δύσκολο τρόπο. Το καλό βέβαια είναι ότι αυτή η ικανότητα είναι δική σου, ο προσωπικός σου χώρος. Κανένας δεν μπορεί να σου την πάρει, να την υποτιμήσει, να την υποβαθμίσει, να την κοροϊδέψει, να την σνομπάρει, να επέμβει.
Υπάρχουν πολλά "συστήματα" που προσπαθούν να διδάξουν στους ανθρώπους κάτι ανάλογο. Θρησκεία, πολιτική, εκπαίδευση, φιλοσοφία, επιστήμη, ψυχανάλυση.
Υπάρχουν άπειρες "σχολές" που προσπαθούν να δείξουν στους ανθρώπους τον τρόπο να ζουν τη ζωή τους, να ζουν τη στιγμή.
Υπάρχουν πολλές "κατευθύνσεις" που μπορούν να δώσουν νόημα στην καθημερινότητα.
Όσες και να είναι οι επιλογές όμως, πρέπει να επιλέξουμε. Διαφορετικά είμαστε διαρκώς σε μια κατάσταση twilight zone. Ένα διαρκές zapping, lost in space, ναυαγοί της πραγματικότητας. Που ψάχνουμε το νόημα ενώ παρασυρόμαστε από το τυχαίο. Catch 22.
Όχι, δεν κάνω τοξοβολία για να μάθω να ελέγχω την ζωή μου. Κάνω τοξοβολία γιατί μου αρέσει και την έχω επιλέξει. Τα υπόλοιπα έρχονται...
Και αυτό προσπαθώ να "περάσω" και στους ανθρώπους γύρω μου.
Κάνε τοξοβολία για να περνάς καλά. Αυτή είναι η αρχική συνθήκη που πάνω της χτίζονται τα υπόλοιπα. Δεν είναι η μοναδική σίγουρα, αλλά είναι η αρχική. Εάν δεν γουστάρεις και δεν περνάς καλά, ξέχνα το. Έχεις χρόνο και διάθεση, πάμε να κυνηγήσουμε κάτι περισσότερο.
Μην ξεχνάς ποτέ όμως την αρχική "δέσμευση". Κάνεις κάτι που σου αρέσει και το έχεις επιλέξει. Η πίεση, οι αγωνίες, οι στόχοι, οι απογοητεύσεις, οι δυσκολίες, το "άγχος", τα ζόρια είναι μέρος του "παιχνιδιού". Είναι τα εργαλεία που θα μεταμορφώσουν την επιλογή μας σε κάτι άλλο, κάτι μεγαλύτερο, με νόημα.
Τα εργαλεία δεν είναι η κατασκευή, η μπάλα δεν είναι το παιχνίδι. Είναι τα μέσα για το επόμενο στάδιο. Με τα εργαλεία θα φτιάξει την κατασκευή (αν θέλεις), με την μπάλα θα παίξεις μπάσκετ (αν θέλεις). Ο προπονητής θα σου μάθει τον τρόπο να χειρίζεσαι τα εργαλεία, θα σου δείξει την τεχνική να παίξεις μπάσκετ, θα σου δείξει τι μπορείς να κάνεις με τα εργαλεία, θα σου δώσει τις ικανότητες να κερδίζεις στο μπάσκετ.
Δεν είσαι ικανοποιημένος μόνο με αυτά ? ΟΚ, πάμε για τα παραπάνω αλλά να ξέρεις ότι οι απαιτήσεις είναι διαφορετικές. Δεν μπορείς τώρα? Δεν θέλεις άλλο ? ΟΚ, μπορούμε πάντα να περνάμε καλά επιδιώκοντας λιγότερα.
Η τοξοβολία δεν είναι για να ζοριζόμαστε, είναι για να είμαστε ευτυχισμένοι. Αν όμως θέλεις να γίνεις πρωταθλητής ετοιμάσου για μεγάλα ζόρια. Είναι εφικτό. Και αυτά που θα κερδίσεις σε προσωπικό επίπεδο απλά δεν περιγράφονται. Πιστέψτε με, ανεξάρτητα από το αν θα τα καταφέρετε ή όχι, ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα, αξίζει. Το έγραψα και στο προηγούμενο post. Success is a state of mind. Και θέλω να πιστεύω ότι αυτό το καλλιεργώ σιγά σιγά σε όλους. Γιατί το το αδελφάκι της επιτυχίας είναι η ευτυχία. Δύσκολα είσαι πετυχημένος στην τοξοβολία χωρίς να είσαι ευτυχισμένος.
Όλοι οι συνδυασμοί είναι ανοιχτοί. Όπως η ζωή. Επιλέγουμε και πορευόμαστε..
Ότι και να επιλέξουμε είναι σωστό. Και στηρίζω 100% την όποια επιλογή.
Ο καθένας φοράει το μπλουζάκι που του ταιριάζει.
Εδώ και πολλά χρόνια έχω σταματήσει να προσπαθώ να εξηγήσω τα "τι" τα "πως" και τα "γιατί" σε ανθρώπους που δεν είναι έστω και λίγο μυημένοι στα του αθλήματος μας. Οι ώρες που περνάω με τα πράγματα που αγαπάω, και αυτά που αποκομίζω είναι νομίζω και ο πυρήνας της προσωπικότητας μου. Δεν είναι τα μοναδικά σίγουρα, αλλά είναι μεγάλο κομμάτι. Πολλές φορές με αφορμή συζητήσεις κάνω την ερώτηση στον εαυτό μου : "Είμαι έτσι γιατί είμαι τοξότης ή είμαι τοξότης γιατί είμαι έτσι φτιαγμένος?". Δεν έχω απάντηση. Δεν με ενδιαφέρει να βρω και την απάντηση. Μερικά πράγματα απλώς είναι.
Δεν σημαίνει ότι αποδέχομαι τα πάντα a priori, πάντα θα είμαι σκεπτικιστής στο καινούριο, αλλά ανοιχτόμυαλος. Μου κάνει ? Το κρατάω. Χωρίς προκαταλήψεις.
Οι ώρες που περνάς μακριά από το σπίτι σου, μακριά από την δουλειά σου, σε βάρος των ανθρώπων σου (οικογένεια, φίλοι), και παραμελώντας άλλα ενδιαφέροντα και υποχρεώσεις έχουν την δικιά τους ιδιόμορφη πίεση. Κάτι σε τρώει (είναι σωστό, μήπως είναι εγωιστικό είμαι εντελώς αναίσθητος, πόσα έχω αφήσει πίσω...), αλλά σιγά σιγά το συνηθίζεις. Με την χρόνια ενασχόληση μαθαίνεις να τα κουμαντάρεις καλύτερα. Το χρόνο σου, τα ενδιαφέροντα σου, την ενέργεια σου, τα όνειρα σου, τους στόχους σου. Την ζωή σου ολόκληρη.
Και αυτό είναι κάτι που μαθαίνεται με τον δύσκολο τρόπο. Το καλό βέβαια είναι ότι αυτή η ικανότητα είναι δική σου, ο προσωπικός σου χώρος. Κανένας δεν μπορεί να σου την πάρει, να την υποτιμήσει, να την υποβαθμίσει, να την κοροϊδέψει, να την σνομπάρει, να επέμβει.
Υπάρχουν πολλά "συστήματα" που προσπαθούν να διδάξουν στους ανθρώπους κάτι ανάλογο. Θρησκεία, πολιτική, εκπαίδευση, φιλοσοφία, επιστήμη, ψυχανάλυση.
Υπάρχουν άπειρες "σχολές" που προσπαθούν να δείξουν στους ανθρώπους τον τρόπο να ζουν τη ζωή τους, να ζουν τη στιγμή.
Υπάρχουν πολλές "κατευθύνσεις" που μπορούν να δώσουν νόημα στην καθημερινότητα.
Όσες και να είναι οι επιλογές όμως, πρέπει να επιλέξουμε. Διαφορετικά είμαστε διαρκώς σε μια κατάσταση twilight zone. Ένα διαρκές zapping, lost in space, ναυαγοί της πραγματικότητας. Που ψάχνουμε το νόημα ενώ παρασυρόμαστε από το τυχαίο. Catch 22.
Όχι, δεν κάνω τοξοβολία για να μάθω να ελέγχω την ζωή μου. Κάνω τοξοβολία γιατί μου αρέσει και την έχω επιλέξει. Τα υπόλοιπα έρχονται...
Και αυτό προσπαθώ να "περάσω" και στους ανθρώπους γύρω μου.
Κάνε τοξοβολία για να περνάς καλά. Αυτή είναι η αρχική συνθήκη που πάνω της χτίζονται τα υπόλοιπα. Δεν είναι η μοναδική σίγουρα, αλλά είναι η αρχική. Εάν δεν γουστάρεις και δεν περνάς καλά, ξέχνα το. Έχεις χρόνο και διάθεση, πάμε να κυνηγήσουμε κάτι περισσότερο.
Μην ξεχνάς ποτέ όμως την αρχική "δέσμευση". Κάνεις κάτι που σου αρέσει και το έχεις επιλέξει. Η πίεση, οι αγωνίες, οι στόχοι, οι απογοητεύσεις, οι δυσκολίες, το "άγχος", τα ζόρια είναι μέρος του "παιχνιδιού". Είναι τα εργαλεία που θα μεταμορφώσουν την επιλογή μας σε κάτι άλλο, κάτι μεγαλύτερο, με νόημα.
Τα εργαλεία δεν είναι η κατασκευή, η μπάλα δεν είναι το παιχνίδι. Είναι τα μέσα για το επόμενο στάδιο. Με τα εργαλεία θα φτιάξει την κατασκευή (αν θέλεις), με την μπάλα θα παίξεις μπάσκετ (αν θέλεις). Ο προπονητής θα σου μάθει τον τρόπο να χειρίζεσαι τα εργαλεία, θα σου δείξει την τεχνική να παίξεις μπάσκετ, θα σου δείξει τι μπορείς να κάνεις με τα εργαλεία, θα σου δώσει τις ικανότητες να κερδίζεις στο μπάσκετ.
Δεν είσαι ικανοποιημένος μόνο με αυτά ? ΟΚ, πάμε για τα παραπάνω αλλά να ξέρεις ότι οι απαιτήσεις είναι διαφορετικές. Δεν μπορείς τώρα? Δεν θέλεις άλλο ? ΟΚ, μπορούμε πάντα να περνάμε καλά επιδιώκοντας λιγότερα.
Η τοξοβολία δεν είναι για να ζοριζόμαστε, είναι για να είμαστε ευτυχισμένοι. Αν όμως θέλεις να γίνεις πρωταθλητής ετοιμάσου για μεγάλα ζόρια. Είναι εφικτό. Και αυτά που θα κερδίσεις σε προσωπικό επίπεδο απλά δεν περιγράφονται. Πιστέψτε με, ανεξάρτητα από το αν θα τα καταφέρετε ή όχι, ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα, αξίζει. Το έγραψα και στο προηγούμενο post. Success is a state of mind. Και θέλω να πιστεύω ότι αυτό το καλλιεργώ σιγά σιγά σε όλους. Γιατί το το αδελφάκι της επιτυχίας είναι η ευτυχία. Δύσκολα είσαι πετυχημένος στην τοξοβολία χωρίς να είσαι ευτυχισμένος.
Όλοι οι συνδυασμοί είναι ανοιχτοί. Όπως η ζωή. Επιλέγουμε και πορευόμαστε..
Ότι και να επιλέξουμε είναι σωστό. Και στηρίζω 100% την όποια επιλογή.
Ο καθένας φοράει το μπλουζάκι που του ταιριάζει.
Αν διαλέξεις το μπλουζάκι για το κατι παραπάνω αρχίζεις να αναρωτιέσαι. Ειμαι αρκετά καλή; Προσπαθω σωστα; Ποσά πράγματα αφήνω πίσω; Ειμαι ενταξει με τον άνδρα μου το παιδι μου τις υπωχρεωσεις μου; Τους φίλους μου; Θα αξιζει τον κόπο;; Τελικά μετα απο ενα κακό αγωνα που πέρασα άσχημα πέρασα ατέλειωτες ώρες στο γήπεδο γί αυτο το αποτέλεσμα.. Να ειστε σίγουροι μπορω να εχω τον ασταματητο. Στις επιτυχιες ειναι ολα εύκολα δεν αναρωτιέμαι, χαίρομαι περνάω καλα με τους δικούς μου που με στηρίζουν. Ενα τελευταίο αν σταματήσω να αναρωτιέμαι θα περνάω καλύτερα;; Νομίζω οτι κυνηγάμε την επιτυχία γιατι ειναι μαζι με την ευτυχία. Δηλαδή επιτυχία = ευτυχία και αποτυχία= ??????? εγω συνεχίζω με ολα και ανοιχτή για ολα με ολα τα ελλείμματα και τις αδυναμίες μου με ενα στοχο να γίνω ΚΑΛΎΤΕΡΗ αυτο δεν ειναι επιτυχία και ευτυχία;;;
ΑπάντησηΔιαγραφήΛάθος στο ελλειματα ελατωματα ηθελα να γράψω απλά ξέρετε τι γινεται με το I phone
ΑπάντησηΔιαγραφήΛοιπόν αποτυχία;; Προσπαθω ξανά.
ΑπάντησηΔιαγραφή