Πέμπτη 31 Μαρτίου 2011

No secrets.

Δεν υπάρχουν μυστικά κάτω από τον ήλιο, σε κανένα τομέα του αθλητισμού.

Τα μόνα μυστικά που υπάρχουν σχετίζονται με doping σε επαγγελματικό επίπεδο, και αυτό τουλάχιστον είναι πολύ πέρα από το άθλημα μας.

Δεν υπάρχουν μυστικά προπονητήρια τύπου Von Praktiker και μυστικές μέθοδοι αλά Τό Ξο Βόλ, κρυμμένα ταλέντα που τα ξετρυπώσαμε από την σπηλιά του χωριού, προπονητικές ικανότητες που τις αποκτήσαμε στα camp των βουνών της Ασίας ρίχνωντας από το πρωι μέχρι το βράδυ κάτω από βροχή με recurve 60lb, ειδικές γνώσεις που μας ψυθίρησαν στο φουαγιέ του ξενοδοχειου σχιστόματηδες καλόγεροι σε μασωνικού τύπου συγκέντρωση ειδικών από όλο τον κόσμο περί την τοξοβολία, μυστικοί πάπυροι από τα βάθη του χρόνου με προχώ τεχνικές, οργανωτικά σχήματα που ξεπετάνε πρωταθλητές και εμπειρία του τύπου όλα τα σφάζω και όλα τα μαχαιρώνω.

Ντε λα μαγκέν προπονητές που κάνουν θαύματα είδα στον Harry Potter άλλα όχι στα γήπεδα ξηράς και θάλλασας τα τευλευταία 40 χρόνια τουλάχιστον.

Super duper αθλητές χωρίς μέτρο, με απεριόριοστο ταλέντο και ικανότητες που τους καταβροχθίζουν όλους σαν οδοστρωτήρες είδα στις ταινίες με τον Μπομπ Σφουγγαράκη που βλέπουν οι κόρες μου.

Aυτά που είδα και βλέπω στην πραγματική ζωή, αυτά που διαβάζω-ακούω-συζητάω με ανθρώπους ειδικούς περί την αθλητική επιστήμη θέλω να μοιραστώ μαζί σας και οποιαδήποτε γνώση από άλλα γνωστικά πεδία που μπορεί να μεταφερθεί στην τοξοβολία. Και υπάρχουν ΠΟΛΛΑ γνωστικά πεδία που ταιριάζουν στο άθλημα.

Είναι το ελάχιστο που μπορώ να δώσω πίσω, από όλα αυτά που μου έχει δώσει η ενασχόληση μου με τα αθλητικά και οι προπονητές - δάσκαλοι - μέντορες που είχα την τύχη να συναντήσω. Ξέρω πολύ καλά ότι για να γεμίσει το ποτήρι με φρέσκο νερό πρέπει να αδειάσει πρώτα.

Όσο ψάχνουμε το μαγικό χάπι, τον προπονηταρά, τις συνθήκες και την επιφώτηση που θα μας κάνουν καλύτερους η ζωή περνάει (και μαζί της και η προπόνηση).

Δεν ξέρω άλλο τρόπο με τον οποίο μια αθλήτρια ή αθλητής μπορεί να φτάσει στην κορυφή εκτός από σκληρή δουλειά, τόσο στο γήπεδο όσο και σε επίπεδο χαρακτήρα. Και μιλάω για την προσωπική κορυφή, να γίνεις το καλύτερο που ΕΣΥ μπορείς να γίνεις. Αν το ΔΙΚΟ σου καλύτερο είναι καλύτερο των άλλων σε ονομάζουμε πρωταθλητή. Αν δεν είναι αρκετό, τότε αξίζεις ένα μπράβο στον ευατό σου γιατί μέσα από την προσπάθεια έγινες πραγματικά καλύτερος.

Δεν ξέρω κανέναν αθλητή που τα κατάφερε μόνος του.

Δεν ξέρω κανέναν προπονητή που να έχει το αλάθητο.

Δεν ξέρω κανέναν που να μην χρειάζεται βοήθεια.

Ξέρω όμως ότι :




Πρώτα γίνεσαι πρωταθλητής στο μυαλό και την καρδιά
και μετά στο γήπεδο.



Τετάρτη 30 Μαρτίου 2011

Adaptation.

Μας βρήκαν.

Μετά από αρκετό καιρό που απολαμβάναμε την ανωνυμία και την ασφάλεια του ότι γράφαμε στο blog ήταν για τα δικά μας μάτια μόνο, ξαφνικά ένα ωραίο πρωινό ανακαλύψαμε ότι μας παρακαλουθούν και άλλοι, που σε λίγο καιρό θα γίνουν περισσότεροι (ευχαριστώ Μίλτο για το link, το κόμμα στην περιγραφή κάνει την διαφορά...).

Και τώρα τι κάνουμε φαντάζομαι την προφανή ερώτηση. Κλειδώνουμε το blog, γράφουμε πιο προσεκτικά, απέχουμε, δεν ασχολούμαστε, κάτι άλλο ?

Κάθε φορά που αλλάζει το σύστημα αναφοράς μας, κάθε φορά που τα πράγματα δεν είναι όπως τα είχαμε συνηθήσει, κάθε φορά που κάτι αλλάζει την ρουτίνα μας, κάθε φορά που υπάρχουν αλλαγές, κάθε φορά που κάτι δυσκολεύει τα σχέδια μας, υπάρχει μόνο μια λύση.

Π ρ ο σ α ρ μ ο ζ ό μ α σ τ ε.

Προσαρμοζόμαστε στο ότι σήμερα έχει αέρα στο γήπεδο, προσαρμοζόμαστε στο ότι δεν υπάρχουν αρκετοί στόχοι, προσαρμοζόμαστε στις όποιες αναποδιές και δυσκολίες που ξεπροβάλουν μπροστά μας, προσαρμοζόμαστε σε οτιδήποτε μας ενδιαφέρει και θέλουμε να πετύχουμε, προσαρμοζόμαστε ότι γινόμαστε μέρος του star system της τοξευτικής blog - οσφαιρας, προσαρμοζόμαστε στα προπονητικά προγράμματα, προσαρμοζόμαστε στις απαιτήσεις που γεννούν οι επιθυμίες μας, προσαρμοζόμαστε στην δουλειά που απαιτεί η επίτευξη των στόχων μας, προσαρμόζουμε την τεχνική μας, προσαρμόζουμε τον ευατό μας, προσαρμοζόμαστε για να πετύχουμε.

Στην βιολογία όποιος οργανισμός δεν προσαρμόστηκε απλά εξαφανίστηκε.

Στο internet όποιος δεν προσαρμόζεται, "κλείνει" (ή τον κλείνουν).

Στον αθλητισμό όποιος αθλητής δεν προσαρμόζεται στις απαιτήσεις του αθλήματος του, απλά αποτυγχάνει στους στόχους του.




There is no template for success in life.


Τρίτη 22 Μαρτίου 2011

Mind Games.

Μερικές φορές το μυαλό κολλάει σε ασημαντότητες, στριφογυρνάει, βυθίζεται σε ατέρμονες σπείρες πρός το τίποτα, θέλει να ξεφύγει και δεν μπορεί, ψάχνει να βρεί νόημα εκεί που δεν υπάρχει, οι προτεραιότητες πάνε διακοπές, η λογική μας βγάζει περιπαικτικά την γλώσσα της, κάθε σκέψη πνίγεται στην ανυπομονησία της, και γεννάει δεκάδες αμφιβολίες . Το μυαλουδάκι μας τράβηξε χειρόφρενο (ή μάλλον...μυαλόφρενο). Κόλλησε.

Να ενα ενδεικτικό σενάριο που παίρνει τοξευτικό όσκαρ κολλήματος :

Οι επαφές μου δεν είναι καλές (συγκεντρώσου, δεν φταίνε οι επαφές), το χέρι μου είναι σκληρό στις επαφές (συγκεντρώωσου, δεν φταίνε οι επαφές), τα βέλη μου πάνε αριστερά γιατί έχασα τις επαφές ( συγκεντρώωωσου, δεν φταίνε οι επαφές), έσφιξε ο λαιμός μου από τις επαφές (συγκεντρώωωωσου, δεν φταίνε οι επαφές), δεν ακουμπάει καλά η χορδή μου στις επαφές (συγκεντρώωωωωσου, δεν φταίνε οι επαφές), δεν πάει καλά η προπόνηση σήμερα με αυτές τις κολοεπαφές (συγκεντρώωωωωωσου, δεν φταίνε οι επαφές), έχασα τον αγώνα από τις επαφές μου (συγκεντρώωωωωωωσου, δεν φταίνε οι επαφές)...

Η λογική και η κατανόηση παίρνουν διαζύγιο από το τώρα, το συναίσθημα θολώνει την κρίση, η πίεση μας κάνει κομμάτια, τα αυτιά μας ακούνε οτιδήποτε εκτός από το αυτονόητο, το νοητό γίνεται ακατανόητο και η αυτοπεποίθηση μας σκάει σαν μπαλόνι. Δεν καταλαβαίνουμε τ ί π ο τ α . Τρία πουλάκια κάθονται..., που λέει και το τραγούδι.


Why ? (ρώτησες ψάχνoντας απάντηση).

It's Archery my dear !
είπε ο coach (και δεν τον άκουσες !)





Το κατάλαβες ?


Δευτέρα 14 Μαρτίου 2011

Show me the way.

Πρίν από προπονητής υπήρξα αθλητής και σαν αθλητής είχα εικόνες που μου δίναν έμπνευση, κίνητρο και στόχο. Από όλους τους κορυφαίους αθλητές που έχω δει από κοντά σε διάφορες φάσεις της καριέρας τους, ένας ακόμα και σήμερα με εντυπωσιάζει.

Ο τρόπος που έριχνε o Torres το καλοκαίρι του 2001 στο παγκόσμιο πρωτάθλημα του Πεκίνου, απλά δεν επαναλήφθηκε. Relase, στήσιμο σώματος, μπροστινό χέρι, follow through, attitude, ηρεμία, σιγουριά, αυτοπεποίθηση, δεν ξέρω τι να πρωτοθαυμάσω.

Θέλω να πιάσω το τόξο μου και να κάνω το ίδιο, ξανά και ξανά και ξανά.



Κυριακή 13 Μαρτίου 2011

Γιατί ?

Όλα ξεκινάνε με ένα γιατί...

Όταν είμαστε μικροί μας τρώει η περιέργεια για όλα. Γιατί αυτό, γιατί εκείνο, γιατί το άλλο. Αν είμαστε τυχεροί ακούμε τις απαντήσεις που θα δώσουν γνώσεις, εμπειρίες, προοπτικές, θα μας ανοίξουν ορίζοντες, θα καλλιεργήσουν το πνεύμα, θα μας κάνουν καλύτερους. Αν είμαστε ... άτυχοι ακούμε τα γνωστά σκάσε, δεν αντέχω, δεν ξέρω, μη ρωτάς, πίστευε και μη ερεύνα, και οποιαδήποτε πιθανή και απίθανη δικαιολογία ώστε να σταματήσουν επιτέλους αυτά τα "ενοχλητικά" γιατί.

Μεγαλώνοντας αναλαμβάνουν άλλα συστήματα αξιών να πετσοκόψουνε αυτά τα γιατί και να τα αντικαταστήσουν με εύκολες απαντήσεις, τετριμμένες απόψεις και κλισέ με αποτέλεσμα σιγά σιγά τα "γιατί" να μετατρέπονται σε μια άνευ όρων αποδοχή. Γιατί? Γιατί ΕΤΣΙ.

ΟΚ, θέλω να πιστεύω ότι οι τοξότες και τοξότριες είναι λίγο περίεργα παιδιά, πειραγμένα, με την καλή έννοια φυσικά. Ειδικά οι καλοί τοξότες ή αυτές που θέλουν να γίνουν καλές, δεν σταματάνε να ρωτάνε...

Ποιόν ρωτάνε ? Τον ευατό τους φυσικά!!!

Όλες οι σωστές ερωτήσεις ξεκινάνε με ένα γιατί πρός τον ευατό μας. Γιατί προσπαθώ, γιατί επιμένω, γιατί θέλω να γίνω καλύτερος, γιατί να βελτιώσω την τεχνική μου, γιατί περνάω καλά, γιατί λειώνω στην προπόνηση, γιατί έκανα αυτό το λάθος, γιατί γιατί γιατί...

Και όλες οι ερωτήσεις που ξεκινάνε με ένα γιατί δηλώνουν προσωπικό ενδιαφέρον, είναι δικές μας, ξεκινάνε από μέσα μας, τις κάνουμε γιατί εμείς θέλουμε να μάθουμε, εμείς θέλουμε να γίνουμε καλύτεροι, δεν παρατηρούμε τα πράγματα να γίνονται, εμείς θέλουμε να ξέρουμε το γιατί. Γιατί το βέλος έφυγε δεξιά οχτώ στις τρεις, γιατί βγήκα βιαστικά από το κλίκερ,γιατί δεν πρόλαβα να σημαδέψω, γιατί κουράστηκα, γιατί έχασα, γιατί δεν ρίχνω καλά...

Θέλεις να γίνεις καλύτερη? Ξεκίνα να ρωτάς τον ευατό σου γιατί.

Και όσα περισσότερα γιατί ρωτάς, τόσο ξεφλουδίζεις το κρεμμύδι, και κάποια στιγμή θα φτάσεις στην σωστή απάντηση. Και η σωστή απάντηση στο άθλημα μας ξεκινάει με ένα ΕΠΕΙΔΗ ...

Κάνε συνέχεια ερωτήσεις με "γιατί", μέχρι να μην υπάρχει άλλο '"γιατί" να υπάρχει μόνο το "επειδή". Είναι ωραίο παιχνίδι, δοκίμασε το και θα δεις πολλά πράγματα με άλλη ματιά.