Πέμπτη 31 Μαρτίου 2011

No secrets.

Δεν υπάρχουν μυστικά κάτω από τον ήλιο, σε κανένα τομέα του αθλητισμού.

Τα μόνα μυστικά που υπάρχουν σχετίζονται με doping σε επαγγελματικό επίπεδο, και αυτό τουλάχιστον είναι πολύ πέρα από το άθλημα μας.

Δεν υπάρχουν μυστικά προπονητήρια τύπου Von Praktiker και μυστικές μέθοδοι αλά Τό Ξο Βόλ, κρυμμένα ταλέντα που τα ξετρυπώσαμε από την σπηλιά του χωριού, προπονητικές ικανότητες που τις αποκτήσαμε στα camp των βουνών της Ασίας ρίχνωντας από το πρωι μέχρι το βράδυ κάτω από βροχή με recurve 60lb, ειδικές γνώσεις που μας ψυθίρησαν στο φουαγιέ του ξενοδοχειου σχιστόματηδες καλόγεροι σε μασωνικού τύπου συγκέντρωση ειδικών από όλο τον κόσμο περί την τοξοβολία, μυστικοί πάπυροι από τα βάθη του χρόνου με προχώ τεχνικές, οργανωτικά σχήματα που ξεπετάνε πρωταθλητές και εμπειρία του τύπου όλα τα σφάζω και όλα τα μαχαιρώνω.

Ντε λα μαγκέν προπονητές που κάνουν θαύματα είδα στον Harry Potter άλλα όχι στα γήπεδα ξηράς και θάλλασας τα τευλευταία 40 χρόνια τουλάχιστον.

Super duper αθλητές χωρίς μέτρο, με απεριόριοστο ταλέντο και ικανότητες που τους καταβροχθίζουν όλους σαν οδοστρωτήρες είδα στις ταινίες με τον Μπομπ Σφουγγαράκη που βλέπουν οι κόρες μου.

Aυτά που είδα και βλέπω στην πραγματική ζωή, αυτά που διαβάζω-ακούω-συζητάω με ανθρώπους ειδικούς περί την αθλητική επιστήμη θέλω να μοιραστώ μαζί σας και οποιαδήποτε γνώση από άλλα γνωστικά πεδία που μπορεί να μεταφερθεί στην τοξοβολία. Και υπάρχουν ΠΟΛΛΑ γνωστικά πεδία που ταιριάζουν στο άθλημα.

Είναι το ελάχιστο που μπορώ να δώσω πίσω, από όλα αυτά που μου έχει δώσει η ενασχόληση μου με τα αθλητικά και οι προπονητές - δάσκαλοι - μέντορες που είχα την τύχη να συναντήσω. Ξέρω πολύ καλά ότι για να γεμίσει το ποτήρι με φρέσκο νερό πρέπει να αδειάσει πρώτα.

Όσο ψάχνουμε το μαγικό χάπι, τον προπονηταρά, τις συνθήκες και την επιφώτηση που θα μας κάνουν καλύτερους η ζωή περνάει (και μαζί της και η προπόνηση).

Δεν ξέρω άλλο τρόπο με τον οποίο μια αθλήτρια ή αθλητής μπορεί να φτάσει στην κορυφή εκτός από σκληρή δουλειά, τόσο στο γήπεδο όσο και σε επίπεδο χαρακτήρα. Και μιλάω για την προσωπική κορυφή, να γίνεις το καλύτερο που ΕΣΥ μπορείς να γίνεις. Αν το ΔΙΚΟ σου καλύτερο είναι καλύτερο των άλλων σε ονομάζουμε πρωταθλητή. Αν δεν είναι αρκετό, τότε αξίζεις ένα μπράβο στον ευατό σου γιατί μέσα από την προσπάθεια έγινες πραγματικά καλύτερος.

Δεν ξέρω κανέναν αθλητή που τα κατάφερε μόνος του.

Δεν ξέρω κανέναν προπονητή που να έχει το αλάθητο.

Δεν ξέρω κανέναν που να μην χρειάζεται βοήθεια.

Ξέρω όμως ότι :




Πρώτα γίνεσαι πρωταθλητής στο μυαλό και την καρδιά
και μετά στο γήπεδο.



1 σχόλιο: