Συγκρίσεις.

Η τοξοβολία είναι μεγάλο σχολείο.

Ανεξάρτητα την τοξευτική ή την πραγματική ηλικία του καθένα μας, πάντα θα υπάρχουν πράγματα που ακούμε για πρώτη φορά, νέοι στόχοι που συναρπάζουν και δεν μας αφήνουν να κοιμηθούμε τα βράδια, νέοι τρόποι για να ξεπεράσουμε τις δυσκολίες, νέες προοπτικές, όνειρα, στόχοι για το αύριο...

Μια μαγική δύναμη που ωθεί να ξαναανακαλύψουμε τον βαθύτερο ευατό μας σε κάθε βέλος, που μας πεισμώνει (μουλαρώνει ?) σε κάθε δυσκολία, και μας σπρώχνει να ξαναεφεύρουμε το εγώ μας με κάθε επιτυχία.

Και οι πραγματικά αφοσιωμένοι του αθλήματος τα θέλουν όλα και τα θέλουν τώρα.

Δεν θα τους την χαλάσω. Και εγώ σαν προπονητής τα θέλω όλα. ΟΛΑ.

Αλλά.... Αλλά δεν τα θέλω "τώρα" , τα θέλω στην ώρα τους.

Και ποια είναι αυτή η ώρα, μια ζωή την έχουμε, ίσως να μην έχω άλλη ευκαιρία, προσπαθώ τόσο πολύ, πότε επιτέλους θα μου καθίσει ο αγώνας...

Δεν ξέρω.

Ξέρω όμως ότι η επιτυχία είναι ένα ταξίδι που κάνεις, με ένα βήμα την φορά.

Και κάθε βήμα πρέπει να έχει στόχο συγκεκριμένο, μετρήσιμο, ρεαλιστικό, πραγματοποιήσιμο και προκλητικό.

Ακολούθα με εμπιστοσύνη τα βήματά σου και θα φτάσεις.

Ποτέ όμως μην ξεχάσεις ότι είσαι άνθρωπος, δεν είσαι και δεν μπορείς να γίνεις τέλειος.
Μην μετράς λοιπόν τον ευατό σου με εξωπραγματικά κριτήρια.
Μην βάλεις στόχο την τελειότητα, βάλε την πρόοδο.
Να γίνεσαι καλύτερος με κάθε βέλος, με ΚΑΘΕ βέλος.


Remember, remember : sisu... kaizen... no excuses...

Είμαι έτοιμος να μοιραστώ ακόμα ένα προσωπικό μου mantra :