Με το τέλος των αγώνων ανοιχτού χώρου και κοιτάζοντας τα αποτελέσματα της χρονιάς, νοιώθω τόσο περήφανος για όλα τα παιδιά μας, που δεν μπορώ παρά να φωνάξω μαζί τους (αυτό που κατακτήθηκε με πολύ προσπάθεια και λίγα λόγια ) :
"ΔΕΝ ΧΑΝΟΥΜΕ".
Και το "δεν χάνουμε" είναι στάση ζωής. Όπως το να παλεύουμε μέχρι το τελευταίο βέλος, να μην εγκαταλείπουμε ΠΟΤΕ την προσπάθεια, και να προσπαθούμε να κερδίσουμε όλους τους αγώνες (ακόμα και αυτούς που "φαίνονται" χαμένοι).
Η χαρά μου γίνεται ακόμα μεγαλύτερη, γιατί ζω μαζί τους την μεγαλύτερη αλήθεια του αθλητισμού :
Νικητής δεν γεννιέσαι, γίνεσαι.
Και το "δεν χάνουμε" είναι στάση ζωής. Όπως το να παλεύουμε μέχρι το τελευταίο βέλος, να μην εγκαταλείπουμε ΠΟΤΕ την προσπάθεια, και να προσπαθούμε να κερδίσουμε όλους τους αγώνες (ακόμα και αυτούς που "φαίνονται" χαμένοι).
Η χαρά μου γίνεται ακόμα μεγαλύτερη, γιατί ζω μαζί τους την μεγαλύτερη αλήθεια του αθλητισμού :
Νικητής δεν γεννιέσαι, γίνεσαι.
Μπράβο Φώτη
Μπράβο Στρατή
Μπράβο Γιώργο
Μπράβο Ξένια
Μπράβο Ανίτα
Μπράβο Αγγελική
Μπράβο Ξένια ( δεν είναι τυπογραφικό)
Actions speak louder than words.
Μπράβο!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε αφορμή το τέλος της καλοκαιρινής σαιζόν μια και λειτουργούμε λίγο σαν τα σχολεία (έστω και με μια μικρή χρονοκαθυστέριση) νιώθω την ανάγκη να μοιραστώ κάποιες σκέψεις μου με την παρέα των φίλων που ξεκίνησαν πριν από 4 χρόνια αυτό το σύλλογο αλλά και με όσους προστέθηκαν στην πορεία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ φετινή χρονιά ήταν σίγουρα δύσκολη για όλους και μάλλον πιο εύκολη από αυτή που έρχεται . Για τα της τοξοβολίας σε άλλους πήγε καλύτερα και σε άλλους χειρότερα , σε κάποιους άφησε περισσότερα χαμόγελα και σε κάποιους λιγότερα.
Σαν σωματείο ήταν σίγουρα μια καλή χρονιά με αρκετές επιτυχίες που μας έφερε ψηλά στην κατάταξη και θα ήθελα να πω μπράβο στον προπονητή μας τον Απόστολο για όλη του την προσπάθεια και για τον πραγματικά πολύ χρόνο που αφιέρωσε.
Ένα μπράβο σε μικρούς και μεγάλους για τις φετινές διακρίσεις και μετάλλια.
Ένα μεγάλο μπράβο στην Ανίτα και τον Χρήστο που θα είναι μέλη της προολυμπιακής ομάδας του 2012 και να ευχηθώ ότι καλύτερο για τον καθένα στην προσπάθειά του.
Ένα πολύ πολύ μεγάλο μπράβο όμως θέλω να πω για την φετινή προσπάθεια, τον κόπο, τις πάρα πολλές ώρες προπόνησης που σίγουρα δεν περίσσευαν , ακόμα κι αν δεν έφεραν τα αντίστοιχα αποτελέσματα. Τίποτα δεν πάει χαμένο, είμαι απόλυτα σίγουρη ότι θα έρθει η ώρα (μπορεί να μην είναι όταν το περιμένουμε) της «ανταμοιβής».
Ένα μεγάλο ευχαριστώ στον Σπύρο, που για όσους δεν το γνωρίζουν είναι ο νέος πρόεδρος του ΣΤΟΧΟΥ, και τη Μάρθα, για όλο το τρέξιμο, τον κόπο και τα έξοδα που αφορούν τα διοικητικά του σωματείου και όλα τα διαδικαστικά με τον Δήμο Ραφήνας-Πικερμίου που ήταν πραγματικά χρονοβόρα και απαιτητικά ώστε να μπορούμε να έχουμε όλοι την δυνατότητα να κάνουμε προπόνηση. Επειδή αυτό που είμαστε στην πραγματικότητα είναι μια παρέα φίλων που κάνει αυτό που τους αρέσει και όχι παράγοντες ( και αυτό θέλουμε να μείνουμε), τίποτα δεν είναι δεδομένο και τίποτα δεν γίνεται από μόνο του. Υπάρχει πολύς κόπος από πίσω που δεν γίνεται αντιληπτός.
Και επειδή όπως είπα και πιο πάνω η φετινή χρονιά προβλέπεται ιδιαίτερα δύσκολη σε όλα τα κομμάτια της ζωής μας , εύχομαι πάνω απ’ όλα υγεία σε όλους, το καλύτερο δυνατό για τον καθένα, καλή αρχή στη Γωγώ που και τυπικά από το 2012 θα είναι μαζί μας, καλή επιτυχία στον Γιώργο που δίνει φέτος Πανελλήνιες και καλό κουράγιο στα υπόλοιπα παιδιά του Λυκείου και κυρίως της 2ας που σίγουρα θα έχουν φέτος πολύ-πολύ διάβασμα.
Εύχομαι επίσης να μπορέσουμε να βρούμε κάποιο βράδυ να πιούμε ρεφενέ lemonchello δίπλα στο τζάκι, να πούμε καμμιά βλακεία να γελάσουμε και να δούμε καμμιά ταινία που θα είναι τζάμπα (προσφέρω το τζάκι, τα ξύλα και τους καναπέδες)
ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ