Adaptation.

Μας βρήκαν.

Μετά από αρκετό καιρό που απολαμβάναμε την ανωνυμία και την ασφάλεια του ότι γράφαμε στο blog ήταν για τα δικά μας μάτια μόνο, ξαφνικά ένα ωραίο πρωινό ανακαλύψαμε ότι μας παρακαλουθούν και άλλοι, που σε λίγο καιρό θα γίνουν περισσότεροι (ευχαριστώ Μίλτο για το link, το κόμμα στην περιγραφή κάνει την διαφορά...).

Και τώρα τι κάνουμε φαντάζομαι την προφανή ερώτηση. Κλειδώνουμε το blog, γράφουμε πιο προσεκτικά, απέχουμε, δεν ασχολούμαστε, κάτι άλλο ?

Κάθε φορά που αλλάζει το σύστημα αναφοράς μας, κάθε φορά που τα πράγματα δεν είναι όπως τα είχαμε συνηθήσει, κάθε φορά που κάτι αλλάζει την ρουτίνα μας, κάθε φορά που υπάρχουν αλλαγές, κάθε φορά που κάτι δυσκολεύει τα σχέδια μας, υπάρχει μόνο μια λύση.

Π ρ ο σ α ρ μ ο ζ ό μ α σ τ ε.

Προσαρμοζόμαστε στο ότι σήμερα έχει αέρα στο γήπεδο, προσαρμοζόμαστε στο ότι δεν υπάρχουν αρκετοί στόχοι, προσαρμοζόμαστε στις όποιες αναποδιές και δυσκολίες που ξεπροβάλουν μπροστά μας, προσαρμοζόμαστε σε οτιδήποτε μας ενδιαφέρει και θέλουμε να πετύχουμε, προσαρμοζόμαστε ότι γινόμαστε μέρος του star system της τοξευτικής blog - οσφαιρας, προσαρμοζόμαστε στα προπονητικά προγράμματα, προσαρμοζόμαστε στις απαιτήσεις που γεννούν οι επιθυμίες μας, προσαρμοζόμαστε στην δουλειά που απαιτεί η επίτευξη των στόχων μας, προσαρμόζουμε την τεχνική μας, προσαρμόζουμε τον ευατό μας, προσαρμοζόμαστε για να πετύχουμε.

Στην βιολογία όποιος οργανισμός δεν προσαρμόστηκε απλά εξαφανίστηκε.

Στο internet όποιος δεν προσαρμόζεται, "κλείνει" (ή τον κλείνουν).

Στον αθλητισμό όποιος αθλητής δεν προσαρμόζεται στις απαιτήσεις του αθλήματος του, απλά αποτυγχάνει στους στόχους του.

There is no template for success in life.