Το διάβασα στην αυτοβιογραφία του πιο πετυχημένου αθλητή στην ιστορία των Ολυμπιακών αγώνων, του Michael Phelps. Με 22 ολυμπιακά μετάλλια, 18 από τα οποία χρυσά, όταν ο Phelps μιλάει, όλοι οι υπόλοιποι ακούνε...
Είναι η φιλοσοφία του μοναδικού προπονητή που είχε ποτέ (από την ηλικία των οκτώ δεν άλλαξε ποτέ προπονητή) και συνοψίζεται στο εξής :
Words are words,
explanations are explanations,
promises are promises,
but only performance is reality.
Δεν πιστεύω οτι υπάρχει αθλητής ή προπονητής που να μην λαμβάνει υπόψιν του την επίδοση στην προπόνηση ή στον αγώνα. Ακόμα και όταν προσπαθούμε να το κρύψουμε με διάφορους τρόπους και για διάφορους λόγους, η πραγματικότητα είναι μία : στην τοξοβολία ο αθλητής αξιολογείται με τους πόντους που ρίχνει.
Να ξεκαθαρίσω κάτι πριν πάμε στα ...βαθιά. Δεν απευθύνομαι σε αρχάριους αθλητές με λιγότερο από τρία χρόνια αγωνιστική εμπειρία, απευθύνομαι σε αυτούς που έχουν κάνει το "αγροτικό " τους και είναι έτοιμοι να "φάνε σίδερα" για να πάνε παρακάτω. Οι υπόλοιποι ας διαβάσουν για να ξέρουν εκ των προτέρων τι τους περιμένει, όταν βάλουν στόχο την κορυφή (όποια και να είναι αυτή), και να προετοιμάζονται...
Κάθε νόμισμα έχει δύο πλευρές. Έτσι λοιπόν και στην τοξοβολία για το δίδυμο αθλητής-προπονητής υπάρχουν (τουλάχιστον) δύο τρόποι με τους οποίους μπορούμε να δούμε τα πράγματα.
Ο coach είναι θεός. Ο αθλητής με δική του επιλογή τον εμπιστεύεται απόλυτα, γιατί o coach τα ξέρει όλα, τα βλέπει όλα και είναι ικανός για όλα. Και όλη αυτή η εμπιστοσύνη που δείχνει ο αθλητής στον προπονητή του είναι προς όφελος δικό του (του αθλητή), και αποδίδει πάντα. Μεταξύ δύο απολύτως ισοδύναμων αθλητών, κερδίζει αυτός που εμπιστεύεται τον προπονητή του.
Ο coach είναι άσχετος. Ο προπονητής με δική του επιλογή αποφασίζει ότι δεν τα ξέρει όλα. Η προπονητική είναι επιστήμη, και όπως κάθε επιστήμη εξελίσσεται διαρκώς, νέες ιδέες επιπλέουν, νέοι μέθοδοι προπόνησης ανακαλύπτονται, καινούριες πληροφορίες, νέα υλικά. Τα πιο σημαντικά ταλέντα ενός προπονητή, κατά την άποψη μου, είναι δύο : βαθιά επικοινωνία με τον αθλητή και ανοιχτές κεραίες για μεταφορά στην προπονητική ιδεών και μεθόδων από άλλα γνωστικά πεδία (ψυχολογία, τεχνολογία, φιλοσοφία, παιδαγωγική, κοινωνιολογία κλπ).
Ο αθλητής είναι θεός. Όλα γίνονται για τον αθλητή. Προπονητής, γονείς, καθηγητές, παράγοντες, διοίκηση του αθλήματος, ακόμα και η πολιτεία υπάρχουν ώστε ο αθλητής να γίνει καλύτερος και να φέρει επιτυχίες σε ατομικό και ομαδικό επίπεδο. Οποιοσδήποτε από το περιβάλλον του αθλητή δεν συμμερίζεται τα παραπάνω, είναι εμπόδιο. Και τα εμπόδια ο αθλητής, με τη βοήθεια των ανθρώπων που τον στηρίζουν, τα προσπερνά εύκολα ή δύσκολα. Για τον αθλητή που έχει στόχο την κορυφή, τίποτα δεν είναι αδύνατο.
Ο αθλητής είναι άσχετος. Είναι άσχετος όμως μόνο στην προπόνηση. Στην προπόνηση ο αθλητής κάνει αυτό που τον συμφέρει περισσότερο: "κεφάλι κάτω", ακούει τις οδηγίες του προπονητή του και προσπάθεια στο 100% χωρίς πολλά λόγια και σκέψεις. Actions speak louder than words. Τα λόγια είναι για μετά την προπόνηση. Στον αγώνα όλη την εμπιστοσύνη που δείχνει ο αθλητής προς τον προπονητή, την εισπράττει πολλαπλάσια από τον προπονητή του γιατί και αυτός τον εμπιστεύεται, απόλυτα. Άλλωστε ο στόχος είναι κοινός : η καλύτερη δυνατή επίδοση.
Η προπόνηση του αθλητή είναι σημαντική. Ό,τι και να γίνεται στην υπόλοιπη ζωή, ο αθλητής δεν το μεταφέρει ποτέ στην προπόνηση. Ανεξάρτητα από τα προβλήματα, τις δυσκολίες και τις υποχρεώσεις που έχει ο καθένας από το δίδυμο αθλητή-προπονητή, οι ώρες της προπόνησης είναι ιερές. Τίποτα δεν εισβάλλει στην προπόνηση. Focus, για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους. Το λέει και στην κορυφή του blog : το καλό αποτέλεσμα, έρχεται με την καλή προπόνηση.
Η προπόνηση του αθλητή είναι ασήμαντη. Αυτό που πραγματικά μετράει δεν είναι το περιεχόμενο της προπόνησης καθαυτό, αλλά ο τρόπος με τον οποίο γίνεται. Ο καλύτερος σχεδιασμός ενός προπονητικού προγράμματος, οι αναλυτικότερες οδηγίες, η επιμονή στη λεπτομέρεια και οτιδήποτε άλλο χαρακτηρίζει μια προπόνηση πετυχημένη, είναι ασήμαντα αν ο αθλητής δεν εκτελέσει σωστά με καρδιά και μυαλό. Δεν είναι απαραίτητο ο προπονητής να εξηγήσει τα τι, τα πώς και τα γιατί ενός προπονητικού προγράμματος. Ο ρόλος του προπονητή είναι να σχεδιάζει, ο ρόλος του αθλητή είναι να προσπαθεί. Τα οφέλη ενός σωστά σχεδιασμένου προπονητικού προγράμματος ο αθλητής θα τα εισπράξει, είτε σαν επίδοση είτε σαν επιτυχίες. Αργά ή γρήγορα, θα τα εισπράξει.
Οι στόχοι είναι ασήμαντοι. Είναι ασήμαντοι όταν ο αθλητής δεν πιστεύει ότι μπορεί να τους πετύχει. Είναι ασήμαντοι όταν ο αθλητής δεν προσπαθεί με όλες του τις δυνάμεις, σωματικές και ψυχικές, να τους πετύχει. Είναι ασήμαντοι όταν ο αθλητής δεν δεσμεύεται απέναντι στους στόχους του που αυτός επέλεξε. Καλές οι προθέσεις και οι επιθυμίες, αλλά δεν είναι αρκετές. Χρειάζεται κάτι παραπάνω. Χρειάζεται εμπιστοσύνη στην προσπάθεια που καταβάλλει, στην ικανότητά του ότι θα τα καταφέρει και οι άνθρωποι που τον στηρίζουν στην προσπάθειά του είναι πάντα δίπλα του ανεξαρτήτως προσωρινών δυσκολιών. Pain is temporary, victory is forever γράφει ένα από τα αγαπημένα μου μπλουζάκια.
Οι στόχοι ειναι σημαντικοί. Είναι σημαντικοί γιατί δίνουν στον αθλητή κατεύθυνση, δομή και προοπτική στην προσπάθεια. Και οι στόχοι πρέπει να είναι S.M.A.R.T. Specific, Measurable, Achievable, Realistic, Time targeted. Στόχοι συγκεκριμένοι, μετρήσιμοι, εφικτοί, ρεαλιστικοί και με χρονική στόχευση.
Οι αγώνες ειναι καλοι. Είναι καλοί όταν έχεις συγκεκριμένους στόχους. Αν πας για να "περάσεις καλά", να "αποκτήσεις εμπειρία" ή για να "γνωρίσεις φίλους", μάλλον κάτι δεν έχεις καταλάβει σωστά. Οι αγώνες από την πλευρά του προπονητή έχουν πάντα στόχους. Και οι στόχοι από την οπτική του προπονητή μπορεί να έχουν πολλά "χρώματα". Ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα του αγώνα, η άποψη του προπονητή είναι σημαντική γιατί αυτός μπορεί να δεί τη μεγαλύτερη εικόνα. Υπάρχουν αγώνες που η αίσθηση του αθλητή δεν συμβαδίζει με τα συμπεράσματα του προπονητή. Εμπιστέψου τον προπονητή.
Το αποτέλεσμα του αγώνα είναι η μόνη πραγματικότητα. Η κορύφωση της προσπάθειας του κάθε αθλητή είναι ο αγώνας. Κανένας εκτός από τον προπονητή σου δεν θα αναγνωρίσει την προσπάθεια που καταβάλλεις στην προπόνηση και το ταλέντο σου να συντονίζεις της υποχρεώσεις της καθημερινότητάς σου με την επιδίωξη υψηλών στόχων. Αναγνώριση, δόξα, επιτυχίες και αποδοχή θα ειπράξεις μόνο με τις επιδόσεις σου σε αγώνες.
Αν νοιώθεις ότι όλα τα παραπάνω είναι too much, μην ανησυχείς, θα στο κρατήσω απλό : Κάνε την προσπάθειά σου σε κάθε προπόνηση στο μέγιστο των ικανοτήτων σου με εμπιστοσύνη στον εαυτό σου και τον προπονητή σου. Οπλίσου με υπομονή, πείσμα, επιμονή και αισιοδοξία. Θα έρθει η σειρά σου...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου