Η πρώτη φωτογραφία είναι από αγώνα indoor στις 28 Ιανουαρίου 2007.
Η δεύτερη από αγώνα FITA στις 9-10 Απριλίου 2011.
Τις κοιτάζω και σκέφτομαι τα τέσσερα χρόνια που τις χωρίζουν.
Προπονήσεις στα 5m, στα 18m, στα 30m, στα 40m, στα 50m, στα 60m, στα 70m . Με ζέστη, με κρύο, με βροχή, με αέρα,με πίεση, με αγκαλιές, με τοξάκια στην αρχή και με τόξα μετά, με βελάκια στην αρχή και με βέλη τώρα, πολύωρες, με φωνές, με χαιδέματα, με ότι χρειάζεται, με υπομονή, με διάθεση, με κούραση, με πολύ κούραση, με κέφι, με πρόγραμμα, με όραμα, με αποφασιστηκότητα, προπονήσεις που δεν παρατήσαμε ποτέ, με ελπίδα, με πίστη, αλλά πάνω απ΄όλα σεβασμό και αγάπη. Σεβασμό γιατί είστε παιδιά. Και αγάπη γιατί είστε οι ... άλλες δύο κόρες μου.
Ξενάκι και Ανιτάκι, το τρίτο κάδρο είναι άδειο πρός το παρόν.
Θα το γεμίσουμε με ότι ονειρεύεστε...
Η δεύτερη από αγώνα FITA στις 9-10 Απριλίου 2011.
Τις κοιτάζω και σκέφτομαι τα τέσσερα χρόνια που τις χωρίζουν.
Προπονήσεις στα 5m, στα 18m, στα 30m, στα 40m, στα 50m, στα 60m, στα 70m . Με ζέστη, με κρύο, με βροχή, με αέρα,με πίεση, με αγκαλιές, με τοξάκια στην αρχή και με τόξα μετά, με βελάκια στην αρχή και με βέλη τώρα, πολύωρες, με φωνές, με χαιδέματα, με ότι χρειάζεται, με υπομονή, με διάθεση, με κούραση, με πολύ κούραση, με κέφι, με πρόγραμμα, με όραμα, με αποφασιστηκότητα, προπονήσεις που δεν παρατήσαμε ποτέ, με ελπίδα, με πίστη, αλλά πάνω απ΄όλα σεβασμό και αγάπη. Σεβασμό γιατί είστε παιδιά. Και αγάπη γιατί είστε οι ... άλλες δύο κόρες μου.
Ξενάκι και Ανιτάκι, το τρίτο κάδρο είναι άδειο πρός το παρόν.
Θα το γεμίσουμε με ότι ονειρεύεστε...
Ότι αγαπάς κάνει την καρδιά σου να χτυπάει δυνατά.
Ανιτάκι και Ξενάκι...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα μπράβο τα είπαμε πολλές φορές χτες και προχθές.
Αυτό που θέλω να σας πω μέσα απ' την καρδιά μου είναι να είστε πάντα αγαπημένες και χαρούμενες, να απολαμβάνετε όλες αυτές τις μοναδικές στιγμές που σας γεμίζουν με κάθε είδους συναισθήματα και να είστε κοντά η μία στην άλλη στα καλά και στα δύσκολα.
Έχετε όλη τη ζωή μπροστά σας, ρουφήξτε την και ξεζουμίστε την...
Και μην ξεχνάτε ότι φιλίες σας τη δική σας είναι ανεκτίμητες.
Μακάρι να γεμίσετε πολλά κάδρα και να ομορφαίνετε και τις δικές μας στιγμές με το χαμόγελο και τη λάμψη σας!
Σας αγαπώ πολύ...
Ειναι κάποιες στιγμές που ξεχυλιζει το συναίσθημα και δεν μου φτάνει ούτε όλο το blog να γράφω να προσπαθω να το περιγράψω θα περιοριστω ομως σε μια λέξη ΑΓΆΠΗ.Οταν είσαι γεμάτος απο αυτή προχωρας παρ´ολες τις δυσκολίες.
ΑπάντησηΔιαγραφή